ค้นหาหมวดอักษร บ
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' บาน ๑, บาน- '
บาน ๑, บาน- หมายถึง [บาน, บานนะ-] น. นํ้าสําหรับดื่ม, เครื่องดื่ม เช่น สุราบาน ชัยบานอัฐบาน. (ป., ส. ปาน).
คำที่ใกล้เคียงกัน
บานบาตร
[บานนะบาด] น. ภาชนะใส่นํ้า, ถ้วย. (ส.).
บานโภชน์
[บานนะโพด] น. ของดื่มของกิน. (ส.).
บานมงคล
[บานนะมงคน] น. ชุมนุมดื่ม. (ส.).
บาน ๒
น. ของที่เป็นแผ่น ๆ บางอย่าง เช่น บานประตู บานหน้าต่างบานกระจกเงา; ลักษณนามใช้เรียกของเช่นนั้น เช่น กระจกบานหนึ่ง หน้าต่าง ๒ บาน. ก. เผยออก, คลี่ออก, ขยายออก,เช่น ดอกไม้บาน หอบซี่โครงบาน; กระจาย เช่น เรือแล่นจนนํ้าบาน. ว. ที่ผายออก เช่น ชามปากบาน กางเกงขาบานกระโปรงบาน; ปลาบปลื้ม, แช่มชื่น, เบิกบาน, เช่น ใจบานหน้าบาน; (ปาก) มาก เช่น เสียไปบาน.
บานกบ
น. กระดานกรุกระหนาบข้างเสาในพระระเบียง ปลายแผ่นกระดานยันใต้ท้องสะพานที่พาดอยู่บนหัวเสา, กระดานกรุกระหนาบข้างคูหาหรือช่องหน้าต่างโบสถ์ วิหาร พระที่นั่งต่าง ๆ, ข้างกบ ก็ว่า.
บานกระทุ้ง
น. บานหน้าต่างที่ปิดงับและเปิดค้ำขึ้นได้.
บานเกล็ด
น. บานหน้าต่างหรือบานประตูซึ่งใช้ไม้หรือกระจกแผ่นเล็ก ๆพาดขวางซ้อนเหลื่อมกันเป็นเกล็ด บางชนิดดึงหรือหมุนให้เกล็ดเหล่านั้นเปิดปิดได้พร้อม ๆ กัน.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์